Πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή (23/8) ακόμα μία επανασύνδεση συμμαθητών (reunion) των αποφοίτων του δημοτικού σχολείου Ζυγού του 1968 στο καφέ ΄΄Επί παντός΄΄
Μετά από 45 ολόκληρα χρόνια συναντήθηκαν οι παλιοί φίλοι και συμμαθητές και πέρασαν μία αξέχαστη βραδιά (με ανάμεικτα συναισθήματα) γεμάτη χαρά, αναμνήσεις και νοσταλγία.
Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν γύρω στα 20 άτομα. Όσοι δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν, πραγματικά, η απουσία τους ήταν αισθητή.
Όλοι αφού θυμήθηκαν τα παλιά,έφαγαν,διασκέδασαν με τραγούδια του Επί παντός,αποχώρησαν καταευχαριστημένοι και έδωσαν υπόσχεση για μελλοντική συνάντηση.
Μόνο όποιος συμμετέχει μπορεί να αντιληφθεί το κλίμα που επικρατεί για αυτόν τον λόγο και εμείς σας παρουσιάζουμε την μαρτυρία της Πωλίνας * να μας μιλήσει με τα ΄΄δικα της ματια΄΄ για το reunion.
Οι επανασυνδέσεις συμμαθητών έχει γίνει θεσμός πλέον στο χωριό μας,μόνο φέτος είχαμε τρείς παρόμοιες εκδηλώσεις,την μια σας την έχουμε παρουσιάσει,αυτή που διαβάζετε τώρα είναι η δεύτερη,και σας χρωστάμε άλλη μια που θα γράψουμε για αυτήν τις επόμενες μέρες.
Ευχόμαστε ολόψυχα να είναι όλοι γεροί και να συνεχίσουν να συναντιούνται για πολλά χρόνια ακόμη…
* Σε μια δύσκολη για μένα συναισθηματικά στιγμή της ζωής μου έγινε αυτή η συνάντηση των συμμαθητών του δημοτικού σχολείου. Είμαι από αυτούς που πέρασαν από πολλά σχολεία και γνώρισαν και συνδέθηκαν με πολλούς ανθρώπους. Όμως οι μνήμες από εκείνη την εποχή έφεραν στην ψυχή μου την γλύκα και την αθωότητα των τρυφερών παιδικών μου χρόνων. Ήθελα να δω περισσότερους ίσως κάποια άλλη φορά με καλύτερη οργάνωση και περισσότερο θάρρος. Μιλάω ίσως λίγο προσωπικά ,αλλά μέσα μου έτσι λειτούργησαν τα πράγματα. Χάρηκα πολύ με όσους συνάντησα και ας μη γνώρισα μερικούς, ο χρόνος άφησε σε όλους μας το σημαδι του, δεν τον κακίζω.